Second chance at love

Ik geloof dat iedereen tweede kansen verdient. Op welk vlak en om welke reden dan ook. Dus ook in de liefde. Als trouwambtenaar mag ik daar regelmatig getuige van zijn: mensen die nog eens of eindelijk de Grote Liefde vinden.

Bijna een week geleden zaten twee van zulke mensen tegenover me. Stralend! Met ‘hun’ vijf knappe kids. Klaar voor een nieuw hoofdstuk in hun leven, allemaal samen.

Het voorgesprek bij dit bruidspaar leverde me weer veel inspiratie op. Dat is soms lastig. Nou ja, meer een luxeprobleem :-). Ik houd mijn speeches namelijk altijd redelijk kort, omdat ik wil dat de details die ik aanhaal, lichtpuntjes uit de levens van de bruidsparen zijn die samen een compact, maar toch een mooi compleet geheel vormen. Ik houd van details, want daarin zit de liefde, maar ik wil er niet in verzanden. Omdat we daardoor zouden worden afgeleid van de hoofdzaak: het vieren van de liefde tussen de twee (of in dit geval zeven) belangrijkste mensen in de zaal.

Ik hoop dat ik erin geslaagd ben, lieve M&R. Ik hoop dat jullie terug mogen kijken op een ceremonie waar jullie blij van worden. Maar vooral hoop ik dat de toekomst jullie alles brengt wat jullie wensen! Dank dat ik jullie huwelijk mocht voltrekken!

Puzzelstukjes

“Als de puzzelstukjes op hun plaats vallen, dan begint de reis naar jezelf.”

Dit citaat van het bruidspaar gebruikte ik als rode draad tijdens de huwelijksceremonie van vorige week. Het paste als een puzzelstukje :). Graag deel ik een korte terugblik met je!

Ik kijk nog even achterom terwijl het grote hek dat het Arendsslot omheint, in het slot valt. Ik heb weer genoten van deze ceremonie, waarbij ik me eigenlijk vooral één van de (dierbare) gasten heb gevoeld. Met het verschil dat ik bovengemiddeld veel praatte, dan ;-).

C&C, wat vind ik jullie een stralend en lief stel! Het lot bracht jullie letterlijk samen, als een puzzel waarvan de stukjes op hun plaats zijn gevallen. Het duurde alleen zeven jaar voordat dat gebeurde. Maar er is dan ook een plaats en tijd voor alles en iedereen. Sommige dingen hebben gewoon meer tijd nodig. Wat ben ik blij dat jullie je hart hebben gevolgd en ervoor zijn gegaan. Waar jullie van droomden, wat jullie zochten, dat hebben jullie gevonden. Het bestaat dus echt!

Vanaf nu begint jullie nieuwe leven samen. Ik hoop dat het een lang en gelukkig leven wordt!

Lieve C & C, dank jullie wel dat ik bij jullie huwelijk mocht zijn! Veel geluk samen met K in jullie eigen nieuwe kasteel!

(Dit blog schreef ik al in 2018, maar is zo’n waardevolle herinnering, dat ik hem graag nog eens met je deel!)

Trouwen in tijden van Corona

Zoals alles in deze wereld, staat nu ook het trouwseizoen op zijn kop. Gisteravond had ik een aanstaande bruid aan de lijn. We spraken over hun dag, die snel dichterbij komt. Ook deze bruid en haar aanstaande kampen nu met die allesoverheersende twijfel en onzekerheid. Een ding wat nu al zeker is, is dat de dag er anders uit zal zien dan gepland. Als de dag al doorgaat. Want ook daar zijn ze nog niet helemaal zeker van.

De gemeente die ik als trouwambtenaar zal vertegenwoordigen, heeft natuurlijk alle nodige maatregelen getroffen en voorschriften aangepast om de ceremonie op een veilige manier door te laten gaan. Dat maakt dat de bijeenkomst kleinschaliger wordt dan de bedoeling was. Maar de bruid legt zich daarbij neer. De situatie vraagt om aanpassingsvermogen en veerkracht, zoals we dat van zoveel mensen zien. Ik bewonder de manier waarop de bruid ermee omgaat. Ja, ze is bereid op heel veel vlakken consessies te doen. Maar ze houdt vooralsnog vast aan dat wat ze met haar aanstaande voor ogen had: die oh,  zo gewenste bruiloft in mei 2020. We hebben afgesproken dat we volgende week op afstand de ceremonie met elkaar gaan voorbereiden. We gaan ervoor en maken er het beste van. Hoe onzeker het allemaal ook is, het wordt onvergetelijk!

Synchroniciteit

Als je erbij stil zou staan, zou je je misschien realiseren hoeveel mensen je ongemerkt kruist op je levenspad. In het voorbij gaan, vooral. Soms groet je ze, soms niet. Ze gaan voorbij, zonder dat je je ze herinnert.

En soms ontmoet je mensen die instant grote indruk op je maken, nog voor je echt een woord met ze hebt gewisseld. Je voelt het al bij de eerste ontmoeting. Herken je dat?

Ik heb zoiets laatst weer mogen ervaren, toen ik namens de gemeente bij J&M thuis langs ging om hun (nadrukkelijk) partnerschapsregistratie voor te bereiden.

Het is sowieso heel bijzonder om telkens weer mee te maken hoeveel mensen met me delen tijdens zo’n gesprek. En in dit geval was het voor mij zelfs extra bijzonder, omdat ik in mijn persoonlijke leven wel bijzonder veel raakvlakken had met deze bruid.

Mijn speech voor hun ceremonie heb ik daarom opgebouwd rondom het begrip ‘synchroniciteit’, dat werd bedacht door Carl Jung. Eigenlijk komt het er – héél kort gezegd – op neer, dat sommige dingen geen toeval zijn, maar voortkomen uit een groot geheel van synchroon lopende gebeurtenissen. En jij bent daarbij op het juiste moment op de juiste plaats.

Dat gold een aantal jaren geleden ook voor J&M. Ze troffen elkaar op een plek, praktisch in het voorbijgaan. Toch raakten ze in gesprek. Een lang gesprek. Ze waren allebei niet op zoek naar liefde, maar vonden die toch. Of nou ja… het duurde nog een tijdje voor het echt zover kwam, maar ook dat moest zo zijn. Toen echt álle omstandigheden klopten.

Ze vonden het geluk bij elkaar. En uitgerekend ik mocht ze uiteindelijk helpen de volgende stap in hun leven te zetten. Met alle raakvlakken die we delen. Toeval bestaat echt niet!

Extra leuk: ik mocht na de ceremonie ook nog mee om dat allemaal te vieren met taart en een dikke knuffel!

ps. dit blog schreef ik een paar jaar geleden al, maar het verhaal is tijdloos en dus deel ik het graag met jou!